Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/1724 Esas 2015/13653 Karar Sayılı İlamı

Y A R G I T A Y İ L A M I

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 09.10.2009 tarihinde davalı ............"ye ZMMS’li aracın neden olduğu kaza sonucunda Kenan Akdaş"ın yaralandığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 1.000,00 TL işgücü kaybı zararının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, yargılama sırasında davacının hayatını kaybetmesi nedeniyle mirasçıları yönünden talebin kabulüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacının kaza tarihi ile ölüm tarihi arasında çalışamamasından ya da eğitiminin aksamasından kaynaklanan maddi bir zararı bulunduğunun davacı tarafça kanıtlanamadığı ve davacının henüz tedavisi bitmeden öldüğü bu nedenle sürekli işgöremezlik durumunun gerçekleştiği bir sürenin sözkonusu olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen aşağıdaki bendin dışında sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava trafik kazasından kaynaklanan işgücü kaybı tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkemece davacının kaza tarihi ile ölüm tarihi arasında çalışamamasından ya da eğitiminin aksamasından kaynaklanan maddi bir zararı bulunduğunun davacı tarafça kanıtlanamadığı ve davacının henüz tedavisi bitmeden öldüğü gerekçesi ile dava reddedilmiş ise de, varılan sonuç dosya içeriğine uygun düşmemektedir. Davacı ......"ın 09.10.2009 kaza tarihi itibariyle %99 malul olduğu Sağlık Bakanlığı Gaziantep Devlet Hastanesi Özürlü Sağlık Kurulu Raporuna ile sabittir. Davacı 23.08.2010 tarihinde de hayatını kaybetmiştir. Dairemizin 05.04.2012 tarih 2011/5392- 2012/4167 sayılı bozma ilamında da belirtildiği gibi davacının bu sürede çalışamamasından ya da eğitiminin aksamasından kaynaklanan maddi bir zararı olduğunun davacılar tarafından kanıtlanması gerekir ancak davacının 09.10.2009-23.08.2010 tarihleri arasında kaza öncesi yaşamına göre daha fazla efor sarf ederek yaşadığı sabit olup buna için efor kaybına bağlı maddi tazminat isteminde bulunulabilir.
Sürekli işgöremezlik, organ eksilmesi veya organ zayıflaması sonucu beden gücünün belli bir oranda azalması durumudur. Genel olarak bu durumdaki kişi sakatlığı oranına göre çalışmasını sürdürebilir ise de, yaşıtlarına ve aynı işi yapanlara göre (sakatlığı oranında) daha fazla güç ve çaba harcayacağından, kazançlarında bir azalma olmasa bile (sakatlığı oranında) tazminat isteme hakkı bulunduğu kabul edilmekte; buna Yargıtay kararlarında “güç (efor)kaybı” tazminatı denilmektedir. Diğer bir durumda hiç çalışamaması nedeniyle doğan zarardır.
Bu durumda %99 malullük raporuna göre 09.10.2009-23.08.2010 tarihleri arasında asgari ücrete göre işgücü kaybı zararının hesaplanarak sonucuna göre karar verilmesi yerine yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Davacı vekilinin yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 09.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.