Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/1005 Esas 2014/14470 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1005
Karar No: 2014/14470
Karar Tarihi: 11.06.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/1005 Esas 2014/14470 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir tazminat davasının reddedilmesiyle ilgili kararın temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceledi. Dosyada, davanın dayanağı olan bir ceza davasında sanığın tutuklu kaldığı ve yaralama suçlamasından beraat ettiği görüldü. Tazminat davası da kanunda öngörülen şartlarla açılmış olsa da, mahkeme gerekçeli kararın davacıya tebliğ edildiğini ancak kesinleşmiş beraat kararının tebliğ edilmediğini tespit etti. Bu nedenle, davacının itirazı kabul edilerek kararın bozulması ve esas hakkında bir karar verilmesi gerektiği belirtildi. Kararda, 5320 sayılı kanunun 6. maddesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 23.03.2010 tarihli kararı göz önüne alınarak davanın süresinde açıldığının kabul edilmesi gerektiği ve davanın kanuna aykırı şekilde reddedildiği belirtildi. Bu nedenle karar 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak bozuldu. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 5320 sayılı kanunun 6. ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2014/1005 E. , 2014/14470 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 12 - 2013/134534
Mahkemesi : İstanbul Anadolu 6. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 12/02/2013
Numarası : 2012/447 - 2013/48
Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağı olan Üsküdar 1. Çocuk Mahkemesi"nin 2007/89 esas, 2008/615 karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) yaralama suçundan tutuklu kaldığı, yargılama sonunda 25.11.2008 tarihinde beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 28.01.2009 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 08.12.2010 tarihinde yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun"un 2. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla birlikte,
Bozmaya uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacıya tebliğ edilen kararın gerekçeli karar olup, kesinleşmiş beraat kararının davacıya tebliğ edilmediğinin dosya içeriğinden anlaşılması karşısında, 5320 sayılı Kanunun 6. maddesi ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 23.03.2010 gün ve 2009/256 esas, 2010/57 sayılı kararı da göz önüne alınarak, davanın süresinde açıldığının kabulü ile yargılamaya devamla esas hakkında bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı gerekçe ile davanın reddedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.