Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/866 Esas 2020/5200 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/866
Karar No: 2020/5200
Karar Tarihi: 19.11.2020

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/866 Esas 2020/5200 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana 3. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen taşıma sözleşmesi davasında, davalı müvekkiline ait emtiaları teslim etmek üzere İtalya ve Fas'a götürmek üzere teslim alan davacı, teslim yerlerini karıştırdı ve İtalya'ya teslim edilmesi gereken mal zayi oldu. Masraf ve zararlarından davalının sorumlu olduğunu ileri süren davacı, toplam 12,487.20 Euro'nun tahsili için dava açtı. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vererek 11,384.90 Euro'nun faiziyle birlikte tahsiline hükmetti. Ancak, davalı vekilinin temyizi üzerine karar, Yargıtay 11. Hukuk Dairesi tarafından bozuldu. Davalı vekilinin yaptığı karar düzeltme talebi, HUMK'nin 440. maddesinde belirtilen hiçbir hususu içermediğinden reddedildi.
Kanun Maddeleri: HUMK 440. Madde, HUMK 442. Madde, 3506 Sayılı Yasa.

11. Hukuk Dairesi 2019/866 E. , 2020/5200 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Adana 3. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 04.06.2014 gün ve 2011/187 E. - 2014/254 K. sayılı kararı bozan Daire"nin 18.09.2018 gün ve 2016/11871 E. - 2018/5408 K. sayılı kararı aleyhinde Davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında akdedilen taşıma sözleşmesi uyarınca davalının müvekkiline ait emtiaları İtalya ve Fas"a götürmek üzere teslim aldığını ancak, tamamen kendi kusuru ile teslim yerlerini karıştırdığını, daha sonra yanlışlıkla İtalya"ya teslim edilen emtiaların Fas"a teslim edildiğini ancak teslimde gecikme olduğunu, İtalya"ya teslim edilmesi gereken mal ise teslim edilmeyerek zayi edildiğini, davalının bilerek kötü hareketi nedeniyle müvekkilinin zarara uğradığını ileri sürerek, toplam 12.487,20 Euro"nun 06.07.2007 tarihinden itibaren % 5 faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava emiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma,bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulü ile, 11.384,90 Euro"nun 06.07.2007 tarihinden itibaren uygulanacak yıllık % 5 faiziyle davalıdan tahsiline dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 38,50 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 477,45 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 19.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.