Karşılıksız Yararlanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/21313 Esas 2016/3824 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/21313
Karar No: 2016/3824
Karar Tarihi: 15.03.2016

Karşılıksız Yararlanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/21313 Esas 2016/3824 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hakkında daha önce verilen hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyet kararının 2012'de yürürlüğe giren kanun hükümlerine göre uyarlama yapılarak kararın değiştirilmesi istemiyle yapılan başvuruda, mahkeme sanığın eyleminin karşılıksız yararlanma suçunu oluşturmadığı gerekçesiyle beraat kararı vermiştir. Ancak, katılan vekili bu karara itiraz etmiş ve dosyanın temyiz edilebilirliği için Bakırköy 3. Ağır Ceza Mahkemesi'ne iade edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 2011 tarihli kararına göre, 01 Haziran 2005'ten sonra gerçekleştirilen yasa değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkelerin 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98 ila 101. maddelerine göre belirlenmesi, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara itiraz yasa yolunun 5275 sayılı Yasanın 101/3. maddesi uyarınca olduğu, 5271 sayılı CMK'nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı belirtilerek, katılan vekilinin dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek dosyanın istem gibi incelenmeksizin mahalline iadesine karar verilmiştir. Kararda TCK'nın 142/1-f, 62, 51. maddeleri ile 163/3 maddesi de detaylı olarak açıklanmaktadır.

22. Ceza Dairesi 2015/21313 E. , 2016/3824 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız Yararlanma
HÜKÜM : Beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında 17.06.2009 tarihli eylemi nedeniyle hırsızlık suçundan TCK"nın 142/1-f, 62, 51. maddeleri uyarınca tayin edilen erteli 1 yıl 8 ay hapis cezasıyla mahkumiyetine dair 24/06/2011 tarihli kararın, 19/09/2011 tarihinde temyiz edilmeyerek kesinleşmesinden sonra, 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren kanun hükümlerine göre uyarlama yapılması isteminde bulunulduğu, mahkemece sanığın eyleminin TCK"nın 163/3 maddesinde düzenlenen karşılıksız yararlanma suçunu oluşturmadığı kabul edilerek beraatine karar verildiği ve bu karara katılan vekili tarafından süresinde itiraz edilmesi üzerine Bakırköy 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 19.01.2015 tarihli kararıyla hükmün temyize tabi olduğu gerekçesiyle dosyanın mahkemeye iadesine karar verildiği ve mahkemece de dosyanın Yargıtay"a gönderildiği belirlenerek yapılan incelemede;
Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 17.05.2011 gün, 66-96 sayılı kararında da açıklandığı gibi, 01 Haziran 2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen yasa değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkelerin 5252 sayılı Yasanın 9. maddesine göre değil, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun" un 98 ilâ 101. maddelerine göre belirlenmesi gerektiği, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolunun ise 5275 sayılı Yasanın 101/3. maddesi uyarınca itiraz yasa yolu olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, katılan vekilinin dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın istem gibi incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 15.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.