Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2016/1859 Esas 2016/5876 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK 157/1, 43/1, 52/2, 53/1 maddeleri gereğince mahkumiyet


Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın kredi talebinde bulunduğu ... ve Yardım Sandığına yaptığı kredi başvurusunda müteselsil kefil olarak katılanın ismini yazarak onun yerine imza atmak suretiyle 5.480 TL ve 6.494 TL çektiği, paranın ödenmemesi üzerine kefiller hakkında takip yoluna gidildiğinde durumun anlaşıldığı, sanığın bu şekilde dolandırıcılık suçlarını işlediğinin iddia edildiği somut olayda; Yerel Mahkemenin sanığın dolandırıcılık suçundan iki kez mahkumiyetine ilişkin 14/10/2011 gün 2010/558 esas, 2011/588 sayılı kararının Dairemizin 23/11/2015 gün 2013/17319 esas, 2015/31288 sayılı kararıyla sanık hakkında bir kez ceza verilip 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümleri gereğince cezasının artırılması gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla, mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda sanığın zincirleme şekilde dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin suçun sübutuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hapis cezasının alt sınırdan tayin edilmesine rağmen, adli para cezasının belirlenmesi sırasında, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeye dayanarak tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasından adli para cezasının uygulanmasına ilişkin olarak sırasıyla “300 gün”, "375 gün" ve “7.500 TL” adli para cezası terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla “5 gün”, "6 gün ve “120 TL” adli para cezası ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.