Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/21527 Esas 2015/33214 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davacının 05.04.2001-04.06.2012 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde çalıştığını, 05.04.2001-31.12.2009 tarihleri arasında Zeytinburnu zihinsel özürlü çocuklar bakım ve rehabilitasyon Merkezinde, 31.12.2009-04.06.2012 tarihleri arasında da .... adresinde bulunan .... bakım ve rehabilitasyon Merkezinde hasta bakıcı olarak çalıştığını, işyerinde 12-24 usulü ile çalıştığını, dini ve milli bayram günlerinde çalıştığını, ek ücret almadığını, çalıştığı dönemde kağıt üzerinde farklı işyerlerinde sigortalı gösterildiğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde; taraflar arasında hizmet akdinin kurulmadığını dava dışı yüklenici firmaların davacıyı çalıştırdıklarını, davacının ücretlerini ödeyen ve işe alanın bakanlık olmadığını kıdem tazminatı dışındaki alacakların 5 yıllık zamanaşımına tabi olduğunu davacının son olarak Kayı Demir Çelik Ve İnş San Tem Hizm Gıda Tic Ltd Şti nde çalıştığını ve emeklilik nedeniyle işten ayrıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 492 Sayılı Harçlar Kanunu’ nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olan davalı Bakanlığa harç yükletilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. Maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. F) SONUÇ:
Yukarıda açıklanan nedenle;
1-Hüküm fıkrasının harca ilişkin 5. bendinin tamamen çıkartılarak yerine;
“Davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan Bakanlık aleyhine harca hükmedilmesine yer olmadığına,
Davacının yatırdığı başvuru harcı, peşin harç ve ıslah harcının karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine,” bendinin yazılmasına,
2-Hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin 6. Bendinde yer alan “ve peşin ödenen 370,25 TL harcın” kelimelerinin tamamen çıkartılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.