Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/2451 Esas 2014/15550 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/2451
Karar No: 2014/15550
Karar Tarihi: 24.06.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/2451 Esas 2014/15550 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı, bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kalmış ve yapılan yargılama sonucunda beraat etmiştir. Davacı, manevi tazminat istemiyle dava açmıştır. Bu dava, 466 sayılı Kanun hükümlerine dayalı tazminat istemine ilişkindir. Mahkeme, davacının davanın süresinde açılmadığı gerekçesiyle reddine karar vermiştir. 466 sayılı kanunun 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcı için 21/04/1975 tarih ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına atıf yapılarak kesinleşen beraat kararından davacının haberdar olmasının arandığı belirtilmiştir. Tazminat davasının ne zamana kadar açılması gerektiğine dair bir açıklama bulunmamasına rağmen, Borçlar Kanununun 60. maddesi uyarınca dava süresi açısından en lehe kabul gerektiği belirtilmiştir. Kanun dışı yakalanan veya tutuklananlar hakkında beraat hükmünün verilmesinden itibaren 10 yıl dolduktan sonra 466 sayılı Kanuna göre tazminat istenemeyeceği ifade edilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 466 sayılı Kanunun 2. maddesi
- Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı (21/04/1975 tarih ve 3-5 sayılı)
- Borçlar Kanunu'nun 60. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2014/2451 E. , 2014/15550 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacı vekilinin 18.04.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek 466 sayılı Kanun gereğince manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dava, 466 sayılı Kanun hükümlerine dayalı tazminat istemine ilişkin olup; Ceza Genel Kurulu"nun 23/03/2010 tarih ve 2009/256 esas ve 2010/57 sayılı kararında, 466 sayılı Kanun"un 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcı için 21/04/1975 tarih ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına atıf yapılarak kesinleşen beraat kararından davacının haberdar olmasının arandığı, ancak adı geçen kararda tazminat davasının ne zamana kadar açılması gerektiğine dair bir açıklama bulunmamakla birlikte, hiç bir hakkın sonsuza dek dava konusu yapılamayacağı, özel hukuk kapsamında değerlendirilmesi gereken bu talebin de makûl bir süre içinde dava konusu edilmesi gerektiği, dava süresi açısından en lehe kabul ile Borçlar Kanununun 60. maddesindeki sürenin kabulünün gerektiği ve her koşulda davanın 10 yıllık süre içinde açılması gerektiği kabul edilmekle, kanun dışı yakalanan veya tutuklananlar hakkında beraat hükmünün verilmesinden itibaren 10 yıl dolduktan sonra 466 sayılı Kanuna göre tazminat istenemeyeceği, bu kapsamda incelemeye konu olan tazminat davasına dayanak teşkil eden Diyarbakır 3. Devlet Güvenlik Mahkemesinin, 18.12.1997 tarih, 1994/101 Esas - 1997/461 Karar sayılı dosyasındaki kesinleşme şerhine göre, davacı hakkındaki beraat hükmünün 26.12.1997 tarihinde kesinleştiği, davanın 18.04.2012 tarihinde, 10 yıl dolduktan sonra açıldığının anlaşılması karşısında, süresinde açılmayan davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin, eksik incelemeye ve davanın süresinde açıldığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 24.06.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.