Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2012/1422 Esas 2012/5145 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/1422
Karar No: 2012/5145
Karar Tarihi: 02.04.2012

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2012/1422 Esas 2012/5145 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından verilen bir tahliye davası sonucunda, kira sözleşmesinin sona ermesi nedeniyle tahliye ve alacak istemi reddedilmiştir. Ancak, davacının talebinin Borçlar Kanunu'nun adi kiraya ilişkin hükümlerine uygun olduğu ve tahliye talebinin kabul edilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Ayrıca, alacak talebine ilişkin karar verilmemesi de usul hükümlerine aykırıdır. Kararda geçen kanun maddeleri ise 6570 Sayılı Yasaya, Borçlar Kanunu'nun adi kiraya ilişkin hükümlerine ve BK'nun 263. maddesine atıfta bulunmaktadır.
(Kapatılan) 6. Hukuk Dairesi         2012/1422 E.  ,  2012/5145 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : Tahliye

    Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
    Dava, kira sözleşmesinin sona ermesi nedeni ile tahliye ve alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
    Davacı vekili, davalının davaya konu “... Çay Bahçesi” adıyla işletilen mecurda 11.02.1999 tarihinde itibaren kiracı olduğunu, en son sözleşmenin 11.02.2008 tarihinde bir yıl süre ile yenilendiğini, sözleşmenin süresinin bitiminde yenilenmeyeceğinin 19.11.2008 tarihli feshi ihbar ile davalıya bildirdiğini, B.K"nun 263. maddesi gereğince tahliyesine karar verilmesini istemiştir. Davalı taşınmazın musakkaf olduğunu, üzerinde düğün salonu olduğunu bu nedenle taşınmazın 6570 Sayılı Yasaya tabi olduğu, davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Bilirkişi raporunda çay bahçesi olarak kiralanan taşınmazın 461,10 m2 lik kısmında kapalı düğün salonu 1313,14 m2 sinin çaybahçesi olarak kullanıdığını, çay bahçesininde 12 m2 lik kısmında tuvalet, 44 m2 lik kısmında çay ocağı olduğunu belirtmişdir. Mahkemece bilirkişi raporuna ve dosya içeriğine göre kiralananın belediye hudutları içerisinde olduğundan ve musakkaf nitelikte olduğundan, 6570 Sayılı Yasaya tabi olduğununu, davacının da 6570 Sayıılı Yasanın 7. maddesindeki sebeplere dayanmadığından davanın reddine karar verilmiştir.
    Taraflar arasında 11.02.2008 tarihinde imzalanan bir yıl süreli kira sözleşmesi konusunda ihtilaf bulunmamaktadır. Taşınmaz çaybahçesi olarak kiralanmış olup, gerek kira sözleşmesine, gerekse de keşfen tespit edilen durumuna göre 1313,14 m2 açık alanlı üstün vasfı gayri musakkaf, nitelikte bulunduğundan kiralanan Borçlar Kanununun adi kiraya ilişkin hükümlerine tabidir. Bu nedenle kiralayan, kira sözleşmesinin sona ermesi nedeni ile mecurun tahliyesini, talep edebilir. Davacı kiralayan tarafından akdin süre sonunda yenilenmeyeceği, 18.12.2008 tarihinde, davalı kiracıya ihbar edilerek 09.03.2009 tarihinde açılan davanın kabulü ile akdin sona ermesi nedeni ile kiralananın tahliyesine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Diğer yandan, davacının alacak talebine ilişkin olarak olumlu yahut olumsuz bir karar verilmemesi de, usul hükümlerine aykırıdır.
    Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.
    SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 02.04.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.