Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Mahkemece davacının fazla çalışma ücreti alacağının reddedilmesine rağmen vekille temsil edilen davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi, hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. Maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Sonuç: Hüküm fıkrasına 8 numaralı bent olarak; “ 8- Davacının 42.323,42 TL. fazla çalışma ücreti talebi reddedildiğinden, karar tarihindeki AAÜT. si uyarınca reddedilen miktar üzerinden hesaplanan 4.955,57 TL. nispi vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile vekille temsil edilen davalıya verilmesine, “ bendinin eklenmesine, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 03.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.