Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/3469 Esas 2014/16325 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3469
Karar No: 2014/16325
Karar Tarihi: 02.07.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/3469 Esas 2014/16325 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nde açılan bir tazminat davasında, davacı müvekkilinin suçsuzluğunun ortaya çıkması sonrası mahkemece hükmedilen maddi ve manevi tazminat miktarlarına itiraz edilerek temyiz edilmiş. Dosyanın incelenmesinde sanığın suçsuz olduğuna karar verildiği ve tutuklu kaldığı süre dikkate alınarak hükmedilen tazminat miktarlarının yasal faiziyle birlikte tarihinden itibaren hesaplanması gerektiği vurgulanmış. Maddi tazminatın brüt asgari ücret üzerinden hesaplanmasına karar verilmesi de eleştirilerek, net asgari ücretin dikkate alınması gerektiği ifade edilmiş. Mahkeme, dava tarihinin yanlış yazılmış olması sebebiyle hükümden davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabul edildiğini, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca CMUK'un 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA karar vermiştir.
Kanun maddeleri:
- CMK'nın 141. ve devamı maddeleri (tazminat istemi)
- CMUK'un 321. maddesi (bozma sebepleri)

12. Ceza Dairesi 2014/3469 E. , 2014/16325 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 12 - 2013/197455
Mahkemesi : Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 26/03/2013
Numarası : 2013/64 - 2013/169
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat

Davacı vekilinin 23.01.2013 tarihli dilekçesi ile müvekkilinin bir suç soruşturması nedeniyle tutuklandığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek, CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2012/299 Esas – 2012/513 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) kasten yaralama ve yağma suçlarından tutuklu kaldığı ve yargılama sonunda 28.12.2012 tarihinde beraatine hükmedildiği, kararın 04.01.2013 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 23.01.2013 tarihinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı anlaşılmakla;
Tazminat davasının dayanağı olan ceza dosyasında davacının gözaltı ile birlikte fiilen 85 gün tutuklu kalmış olmasına rağmen mahkemece tutukluluk süresinin gözaltı süresi dahil edilmeden 84 gün olarak belirlenmesi ve yasal faizin gözaltı tarihinden itibaren talep edilmesi karşısında kabul edilen maddi ve manevi tazminat miktarlarına tutuklama tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Manevi tazminat miktarı belirlenirken objektif bir kriter olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, gözaltına alınmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre, tazminat davasının kesinleştiği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle, hakkaniyet ölçüsünü aşmayacak bir şekilde, hak ve nasafet kurallarına uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, 84 gün süreyle tutuklanan davacı için hükmedilen manevi tazminat miktarının bu ölçülere uymayıp fazla tayini,
2) Davacının tutuklu kaldığı 84 günlük dönemde geçerli olan net asgari ücret üzerinden hesaplanacak 1065,28 TL’nin maddi tazminat olarak ödenmesine karar verilmesi gerekirken, brüt asgari ücret üzerinden kesinti yapılmadan maddi tazminatın 1486 TL olarak fazla tayini,
3) 23.01.2013 olan dava tarihinin gerekçeli karar başlığında 28.01.2013 olarak yazılması, Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu sebeplerle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 02.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.