Eşini kasten öldürme - eşini kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5352 Esas 2019/501 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5352
Karar No: 2019/501
Karar Tarihi: 06.02.2019

Eşini kasten öldürme - eşini kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/5352 Esas 2019/501 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın eşi olan maktulu kasten öldürme ve yaralama suçlarını işlediği gerekçesiyle müebbet hapis cezasına çarptırdı. Sanık ayrıca, eşini yaralama suçundan da 5 ay hapis cezasına çarptırıldı. Sanık müdafiinin ise 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan beraat hükmünün gerekçesine yönelmeyen temyizinde hukuki menfaati olmadığından temyiz istemleri reddedildi. Kararda ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 2015'teki iptal kararı sonrası TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün değiştirilmesine karar verildiği belirtildi. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK.nin 82/1-d, 62/1, 53, 63, 54 ve 86/2, 86/3-a, 62/1, 53, 63.

1. Ceza Dairesi 2018/5352 E. , 2019/501 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Eşini kasten öldürme, eşini kasten yaralama
HÜKÜM : 1- Sanığın eşi ..."yu yaralama suçundan TCK.nin 86/2, 86/3-a, 62/1, 53, 63. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası,
2- Sanığın eşi ..."yu öldürme suçundan TCK.nin 82/1-d, 62/1, 53, 63, 54. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık müdafiinin, 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan beraat hükmünün gerekçesine yönelmeyen temyizinde hukuki menfaati olmadığından temyiz istemlerinin CMUK.un 317. maddesi gereğince REDDİNE karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’nın eşi olan maktul ...’ya yönelik kasten öldürme ve kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç nitelikleri tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; sanığın cezai ehliyetinin bulunmadığına, tahrik hükmünün uygulanması gerektiğine, kararın hukuka ve yasaya aykırı olduğuna, Cumhuriyet savcısının; yaralama suçunda deliller mahkumiyete yeterli olmadığından beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. ve 2015/85 K. sayılı Kararı ile TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 06/02/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.