İş ve çalışma hürriyetinin ihlali - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/7339 Esas 2019/1732 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7339
Karar No: 2019/1732
Karar Tarihi: 17.01.2019

İş ve çalışma hürriyetinin ihlali - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/7339 Esas 2019/1732 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Kararın konusu, iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçudur ve sanıklar mahkum edilmiştir. Temyiz isteği reddedilerek kararın esasına geçilmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda, sanıkların suçu işlediği ve vicdani kanının kesin bir şekilde oluştuğu belirlenmiştir. Ancak, TCK'nın 119/1-c maddesi gözetilmeden ceza uygulanmıştır. Sanıkların hapis cezasına çarptırılması, kanunun öngördüğü şekilde infaz edilecektir. Hükümler esastan reddedilmiş ve karar onanmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 119/1-c, 58 ve 53. maddeleri kararda geçmektedir.

18. Ceza Dairesi 2017/7339 E. , 2019/1732 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş ve çalışma hürriyetinin ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre anlaşılarak yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen iş ve çalışma hürriyetinin ihlali eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
İş ve çalışma hürriyetinin ihlâli suçunun, birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin kabul edilmesi karşısında, TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş ve adli sicil kaydındaki hükümlülüğü nedeniyle koşulları bulunmasına karşın, sanık ..."nin cezasının TCK’nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından,
Sanıklar hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de, hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde infaz evresinde re"sen uygulanması mümkün görüldüğünden bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından, sanıklar ..., ... ve ..."nin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 17/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.