Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2013/7344 Esas 2013/8419 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tescil davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı, sulh hukuk mahkemesine verdiği 08.01.2008 günlü dava dilekçesinde; sınırlarını bildirdiği ...Köyünde bulunan taşınmazın tapuda kayıtlı olmadığını, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğunu iddia ederek, Medenî Kanunun 713. maddesi hükmüne göre adına tescili istemiyle dava açmış, taşınmazın değeri dikkate alınarak dosya görevsizlik kararıyla asliye hukuk mahkemesine gönderilmiştir. Asliye hukuk hâkimliğince, davanın kısmen kabulüne ve 25.06.2012 günlü fen bilirkişi krokisinde (B ,C ve D) ile gösterilen alanlarda zilyetlikle taşınmaz edinme koşulları oluştuğu gerekçesiyle bu bölümlerin davacı adına tapuya tescillerine, (A) ile gösterilen kısmın ise orman sayılan yerlerden olduğu gerekçesiyle bu kısım yönünden davanın reddine karar verilmiş, hüküm davalı Hazine tarafından kabul edilen (B, C ve D) ile gösterilen taşınmazlara ilişkin olarak temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, Medenî Kanunun 713. maddesi hükmüne göre taşınmazın tesciline ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde 1974 yılında yapılan tapulama çalışmaları sırasında dava konusu taşınmazlar orman olarak tapulama harici bırakılmışlardır. Bölgede orman kadastrosu çalışmaları yapılmamıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve her ne kadar yörede 1974 yılında yapılan arazi kadastro çalışmalarında çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerin paftada orman olarak tescil harici bırakıldığı ve H.G.K.’nun 24/10/2001 gün ve 2001/8-964 E. - 751 K. sayılı ve 13/02/2002 gün ve 2002/8 - 183 E. - 187 K. sayılı kararları ile kadastro (tapulama) komisyonlarınca orman sayılarak tespit harici bırakılan yerler, orman kadastrosunun kesinleştiği güne kadar orman sayılacağından, sürdürülen zilyetliğe değer verilemeyeceği anlaşılmakta ise de; bu durumun resmî belge ve bilgilere göre usûlünce yapılan araştırma sonucu öncesi orman olduğu belirlenen taşınmazlar yönünden geçerli olduğu, oysa, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada temyize konu (B ,C ve D) ile gösterilen taşınmazların orman sayılmayan yerlerden oldukları anlaşıldığına ve adına tescil kararı verilen kişi yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 26/09/2013 gününde oy birliği ile karar verildi.