Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/11890 Esas 2014/5442 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11890
Karar No: 2014/5442
Karar Tarihi: 05.03.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/11890 Esas 2014/5442 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Sanık müdafii tarafından temyiz edilen hüküm, dosya incelenerek gereği düşünüldü. Yapılan yargılamaya, toplanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdire dayanarak, sanık müdafiin temyiz itirazları reddedildi. Ancak, TCK'nın 52. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, adli para cezasının bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın belirlenmesine yasal dayanak oluşturan madde belirtilmediği için TCK'nın 52/2-3 ve CMK'nın 232/6. maddelerine aykırı davranıldığı gerekçesiyle hüküm BOZULDU. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verildi ve sanık hakkındaki hüküm, 50/1-a ibaresinden sonra gelmek üzere hükme \"ve 52/2.\" ibaresinin yazılması suretiyle düzeltildi ve onandı. Kanun maddeleri detaylandırılmadı.

12. Ceza Dairesi 2013/11890 E. , 2014/5442 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 52. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, adli para cezasının bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın belirlenmesine yasal dayanak oluşturan maddenin gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/2-3 ve CMK"nın 232/6. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden sanık hakkındaki hükmün 4 . paragrafındaki “50/1-a” ibaresinden sonra gelmek üzere hükme “ve 52/2.” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.