Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6010 Esas 2019/2863 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6010
Karar No: 2019/2863
Karar Tarihi: 13.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/6010 Esas 2019/2863 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü, takdiri indirim nedeniyle cezasından indirim yapılırken uygulama maddesinin TCK'nin 62. maddesi olarak hükümde gösterilmemesi nedeniyle bozulmuştur. Ancak 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi, infaz aşamasında dikkate alınabileceği için bu husus bozma nedeni yapılmamıştır. Temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir ancak, sanığın ilk hükmü sadece müdafii tarafından temyiz edildiği ve aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle kazanılmış hakkının dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Bozma ilamı sonrası fazla ceza tayini yapılarak sanığın kazanılmış hakkı ihlal edilmiştir ve hüküm bu sebepten bozulmuştur. TCK'nin 62. maddesine göre sonuç cezanın belirlendiği fıkradan sonra ilave hüküm eklenerek sanığın 1 yıl 4 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılması hüküm altına alınmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nin 62. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2018/6010 E. , 2019/2863 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında takdiri indirim nedeniyle cezasından indirim yapılırken uygulama maddesinin TCK"nin 62. maddesi olarak hükümde gösterilmemesi mahallinde hükme eklenmesi mümkün bir eksiklik olarak kabul edildiğinden ve Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizin bozma ilamı öncesi verilen hükümde, sanığın 1 yıl 4 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, anılan hükmün yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edildiği ve aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması gerektiği halde, bozma ilamı sonrası neticeten 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle sanığın kazanılmış hakkı ihlal edilerek fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın, o yer ve üst Cumhuriyet savcılarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK’nin 62. maddesi uygulanarak sonuç cezanın belirlendiği fıkradan sonra gelmek üzere “Ancak ilk hüküm yalnızca sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş olup, aleyhe temyiz bulunmadığından ve bu durum sanık lehine 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi gereği kazanılmış hak oluşturduğundan, sanığın sonuç olarak 1 yıl 4 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına” fıkrasının eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.