Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/5821 Esas 2020/3897 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5821
Karar No: 2020/3897
Karar Tarihi: 24.06.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/5821 Esas 2020/3897 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacının aracına kasko poliçesi kapsamında sigorta yaptıran davalı sigorta şirketi, aracın pert olması sebebiyle müvekkilinden aldığı bedelle aracın mülkiyetini devralmıştır. Ancak aracın servisten alınmaması sebebiyle servis tarafından müvekkilinin ödediği park ücreti karşılığı olarak borç çıkarılmış ve müvekkil tarafından ödenmiştir. Davacı, aracın ağır hasar gördüğü sebebiyle park ücretinin sigorta şirketine ait olduğunu belirterek zararının karşılanmasını talep etmiştir.
Mahkeme, dosya üzerindeki delilleri ve tarafların iddia ve savunmalarını değerlendirerek davanın reddine karar vermiştir. Davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilen kararın usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle temyiz itirazlarının reddedilmesine ve kararın onanmasına hükmedilmiştir. Bu karar sonucunda davacı harcından muaf tutulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri, 6502 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun'un 73/2 maddesi olarak belirtilmiştir. Bu maddeye göre, tüketiciler davacı harcından muaf tutulmaktadır.

17. Hukuk Dairesi 2019/5821 E. , 2020/3897 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili,18.03.2012 tarihinde davalı sigorta şirketi tarafından kasko poliçesi kapsamında sigorta ettirilen araç hakkında pert (hurdaya çıkarma) işlemi yapıldığını ve müvekkiline aracının değeri ödenerek mülkiyetinin davalı şirkete geçtiğini, ancak kasa sonrası servise çekilen aracın davalı sigorta şirketi tarafından uzun süre servisten alınmadığını, yetkili servis olan ... Motorlu Araçlar Teks. İnş. San. Tic. Ltd. Şti. tarafından ağır hasarlı aracın park ücreti karşılığı olarak müvekkiline 02.04.2014 tarihli 0156648 nolu fatura ile 3.000,86 TL. borç çıkarıldığını, müvekkilinin bu bedeli ödediğini, ağır hasar görmesi sebebiyle mülkiyeti sigorta şirketine geçen aracın park ücretini ödeme yükümlüğünün sigorta şirketine ait olduğunu, bu nedenle müvekkilinin uğradığı zararın karşılanması gerektiğini, bu nedenlerle yapılacak yargılama sonucunda sübut bulacak davanın kabulü ile müvekkili tarafından ödenen 3.000,86 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre davanın reddine, karar verilmiş, hüküm davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davacı vekili ve davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 10,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 6502 Sayılı Tüketici"nin Korunması Hakkında Kanun"un 73/2.maddesi gereğince davacı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 24/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.