213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/14687 Esas 2015/8679 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14687
Karar No: 2015/8679
Karar Tarihi: 16.12.2015

213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/14687 Esas 2015/8679 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hayrabolu Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıklar C.Y. ve C.F. ile birlikte sanık A.T.'nin suçlu bulunarak cezalandırıldığı ve hükmün temyizi için Yargıtay'a başvurulduğu belirtilmiştir. Sanıklar C.Y. ve C.F. ile ilgili olarak yapılan incelemede, katılan vekilinin temyiz iddialarının yerinde görülmediği belirtilerek temyiz davasının esastan reddedildiği ifade edilmiştir. Ancak sanık A.T. ile ilgili olarak yapılan incelemede, temel cezanın belirlenmesinde atılı suç için öngörülen ceza miktarının gözetilmediği ve zarar kavramının yanlış anlaşıldığı belirtilerek hükmün bozulmasına karar verildiği sonucuna varılmıştır. Bu doğrultuda, hükmün bozulması ve yargılamanın sürdürülerek sonuçlandırılması kararının alındığı açıklanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 213 Sayılı Kanun(PyObject) Aykırılık
- 5271 sayılı CMK’nın 231/6-c maddesi
- TCK\"nın 53/1. maddesi

19. Ceza Dairesi 2015/14687 E. , 2015/8679 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 11 - 2011/362366
MAHKEMESİ : Hayrabolu Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/06/2011
NUMARASI : 2009/119 (E) ve 2011/58 (K)
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Sanıklar C.. Y.. ve C. F. hakkında verilen hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılan vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
II- Sanık A.. T.. hakkında verilen hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Temel cezanın belirlenmesi sırasında, suç tarihi itibariyle atılı suç için öngörülen ceza miktarının 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezası olduğu gözetilmeksizin, alt sınırdan uzaklaşıldığı da belirtilmeden “takdiren” 18 ay hapis cezası verilerek fazla ceza tayini,
2-Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03.02.2009 gün ve 2008/250-13 sayılı kararında açıklandığı üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 5271 sayılı CMK’nın 231/6-c madde ve bendinde işaret olunan, zarar kavramının kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenebilir, ölçülebilir maddi zararlara ilişkin olduğu, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, zarar koşulunun ancak zarar suçlarında dikkate alınması gereken bir unsur olduğu, defter ve belge ibraz etmeme suçunda anılan maddenin aradığı anlamda somut bir zarardan söz edilemeyeceği dikkate alındığında; engel adli sicil kaydı bulunmayan ve takdiri indirim nedenleri uygulanıp cezası ertelenen sanık hakkında Kanunun aradığı objektif ve sübjektif şartlar karar yerinde tartışılmadan, katılan kurumun zararının giderilmediğinden bahisle yazılı şekilde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak, TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce kısmen yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 16.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.