Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/5643 Esas 2015/6502 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5643
Karar No: 2015/6502
Karar Tarihi: 05.10.2015

Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/5643 Esas 2015/6502 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hakaret ve yaralama suçlamalarıyla ilgili karar vermiştir. Dosya görüşülürken, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve sanığın yokluğunda verilen kararın usulsüzlüğü tespit edilmiştir. Ancak, görülen duruşma sürecinde sanık tarafından işlenen suçlar kabul edilmiş ve hukuka aykırılık tespit edilmemiştir. Yapılan incelemeler sonucunda, TCK’nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun kapsamı açısından Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmü gözetilmemiştir. Bu aykırılık düzeltilebilir nitelikte olduğundan karar, TCK'nın 53/1-c maddesiyle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması şeklinde düzeltildikten sonra onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri, TCK’nın 53/1-c maddesi ve Kanun maddesi 3. fıkrasıdır.

18. Ceza Dairesi 2015/5643 E. , 2015/6502 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 3 - 2012/274349
MAHKEMESİ : Gaziantep(Kapatılan) 4. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/04/2012
NUMARASI : 2010/1206 (E) ve 2012/841 (K)
SUÇLAR : Hakaret, yaralama

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve sanığın yokluğunda verilen kararın, mahkemeye beyan ettiği son adresinde müşteki olan eşine yapılması nedeniyle usulsüz olduğunun anlaşılması karşısında, usulsüz tebligat sonrasında başka suretle öğrenme üzerine gerçekleştirilen temyizin süresinde olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen hakaret ve yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
TCK"nın 53/1-c maddesinde yer alan hak yoksunluğunun kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak, TCK"nın 53/1-c maddesinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması biçiminde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/10/2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.