Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/4079 Esas 2020/5636 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/4079
Karar No: 2020/5636

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/4079 Esas 2020/5636 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın konusu boşanma olduğu ve kararın davacı kadın tazminat ve nafakası yönünden temyiz edildiği belirtiliyor. Mahkeme, davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise bazı temyiz itirazlarının reddedildiğini ifade ediyor. Kararda tarafların ekonomik ve sosyal durumları, evliliğin süresi, kadının yaşı gibi faktörler dikkate alınarak davacı kadına maddi tazminat takdir edilmesi gerektiği belirtiliyor. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesine ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddelerine atıfta bulunuluyor. Kararda, verilen kararın amacına uygun bulunmadığı ve bozulması gerektiği açıklanıyor. Sonuç olarak, temyiz edilen kararın bir bölümü bozuluyor, diğer bölümleri ise onanıyor. Karara ilişkin harçların da belirlendiği ifade ediliyor.
Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi hakkaniyet ilkesini belirlerken, Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri kişilik haklarına yapılan saldırı ve ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaat üzerinde duruyor ve bu hakları ihlal edenlerin zararlarını tazmin etmelerini gerektiriyor.

2. Hukuk Dairesi 2020/4079 E. , 2020/5636 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından tazminat ve yoksulluk nafakası miktarları yönünden; davalı erkek tarafından ise kararın tümü yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesi artık mümkün bulunmamasına göre davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-TarafIarın tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylarda davalı erkeğin tam kusurlu olması, evliliğin süresi, kadının yaşı, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi tazminat az olup, bozma ilamı sonrasında verilen karar amacına uygun bulunmamıştır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50. 51. maddeleri hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) tazminat takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 11.11.2020 (Çrş.)