Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/15247 Esas 2016/10687 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/15247
Karar No: 2016/10687
Karar Tarihi: 20.06.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/15247 Esas 2016/10687 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında açılan ve hırsızlık suçuyla sonuçlanan davada, yerel mahkeme tarafından mahkum edildiği karar oybirliğiyle temyiz edildi. Ancak sanığın kendisine atanan zorunlu müdafii tarafından karara itiraz edildiği, ancak bu itirazın sanığın haberi olmadan yapıldığı ortaya çıktı. Bu sebeple, kararın sanığa tebliğ edilmesi ve kendisinin de temyiz dilekçesi vermesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, kararın incelenmesi için dosyanın cezaevi adresine veya bilinen son adrese yöntemine uygun şekilde tebliğ edilmesi, müdafiinin temyiz isteminin kabul edilip edilmediğinin sorulması ve dosyanın yeniden Dairemize gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iade edilmesine karar verildi.
Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 35/son maddesi.
22. Ceza Dairesi         2015/15247 E.  ,  2016/10687 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın niteliği, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 18.03.2008 tarih ve 9-7-56 sayılı kararında açıklandığı üzere, kovuşturma evresinde kendisine zorunlu müdafii atandığından sanığın haberdar edilmediği durumlarda zorunlu müdafiye yapılan tefhim ve tebliğlerin kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmayacağı, bu durumda zorunlu müdafiin sanığın lehine gibi görünen bazı işlemleri yapmış olsa da, örneğin temyiz dilekçesi vermiş olsa dahi hükmün sanığın kendisine de tebliğ edilmesi ve sanık tarafından temyiz dilekçesi vermesi halinde temyiz isteminin kabul edilmesi gerektiği gözetildiğinde; sanık ..."ın kendisine müdafii atandığından haberinin olmadığı yokluğunda verilen ve müdafiisine tebliğ edilen hükmün müdafii tarafından temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında; 09/04/2013 tarihli mahkumiyet kararının cezaevinde olduğu takdirde cezaevi adresine 5271 sayılı CMK"nın 35/son maddesi gözetilerek, cezaevinde olmadığı takdirde bilinen en son adresinde yöntemine uygun şekilde, bilinen adresinde tebliğ yapılamıyorsa, varsa mernis adresinde sanık ..."a tebliği ile müdafiinin temyiz istemini kabul edip etmediğinin sorulması ve vermesi halinde temyiz dilekçesi de dosyasına eklendikten sonra incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 20/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.