Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/25439 Esas 2014/8130 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/25439
Karar No: 2014/8130
Karar Tarihi: 02.04.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/25439 Esas 2014/8130 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talep etti ancak mahkeme davayı reddetti. Davacı vekili temyiz etti ancak karar onandı. Mahkeme, davacının uyuşturucu ticareti yapmak suçundan tutuklu kaldığını ve eylemin kullanmak amacıyla uyuşturucu bulundurmak suçuna dönüştüğünü belirledi. TCK'nın 191/2 maddesi gereğince sanık 1 yıl süreyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildi ve bu karar kesinleşti. Davacı hakkında açılan tazminat davası ise 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesi gereğince öngörülen tedavi ve denetimli serbestlik kararının hükmettiği ceza sınırının altında kaldığı için reddedildi. Kanun maddeleri: TCK 191/2, TCK 191/2-5, TCK 191.

12. Ceza Dairesi 2013/25439 E. , 2014/8130 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; tazminat davasının dayanağı olan İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/250 esas, 2011/192 karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) Uyuşturucu ticareti yapmak suçundan 05.06.2009-09.05.2011 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, eylemin kullanmak amacıyla uyuşturucu bulundurmak suçuna dönüştüğü, TCK"nın 191/2 maddesi gereğince 1 yıl süreyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 22.09.2011 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 12.12.2011 tarihinde, CMK"nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı anlaşılmakla,
Davacı hakkında uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan yapılan yargılama sonucu, davacının eyleminin uyuşturucu madde kullanmak ve bu maksatla bulundurmak suçunu oluşturduğu gerekçesi ile değişen suç vasfına göre, sanık (davacı) hakkında 5237 sayılı TCK"nın 191/2-5 maddeleri gereğince tedavi ve denetimli serbestlik kararı verildiği ve açılan davanın 5271 sayılı CMK"nın 141. maddesinin (f) fıkrasına dayandırıldığı, davacı (sanık) hakkında 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesi gereğince öngörülen ve hükmolunan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması durumunda, davacı (sanık) hakkında uygulanması gereken TCK"nın 191. maddesinin 1 yıldan 2 yıla kadar hapis cezası öngördüğü ve davacı (sanık) hakkında hükmolunacak cezanın belli olamayacağı ve tutuklulukta geçirilen sürenin de maddede öngörülen cezanın üst sınırının altında kaldığı ve 5271 sayılı CMK"nın 141 ve 142. maddelerinde belirtilen tazminat isteme koşullarının oluşmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesinde usul ve kanuna aykırı yön bulunmadığından davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 02.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.