Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/14999 Esas 2014/15757 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Antalya 5. Aile Mahkemesi
TARİHİ :13.06.2013
NUMARASI :Esas no:2012/238 Karar no:2013/521

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı (koca) tarafından kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen yoksulluk nafakası ve tazminatlar ile hüküm altına alınan ziynet alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacının yoksulluk nafakası talebi yoktur. İstek olmadan yoksulluk nafakasına hükmedilemez. Bu husus nazara alınmadan davacı yararına yoksulluk nafakası tayini doğru bulunmamıştır (HMK.md.26/1).
3-Mahkemece, “davalı tam kusurlu” bulunarak davacı yararına manevi tazminat takdir edilmiştir. Oysa, davacının da kocasına hakaret ettiği, boşanmaya sebep olan olaylarda az da olsa kusurlu olduğu anlaşılmaktadır. Bu müterafik (birlikte) kusur ve tarafların gerçekleşen ekonomik ve sosyal durumları nazara alındığında, davacı yararına takdir edilen manevi tazminat davalının kusuru ile orantısız ve fazla bulunmuştur. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi gözetilerek daha uygun miktarda manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. Bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 119.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oyçokluğuyla karar verildi.07.07.2014 (Pzt.)

KARŞI OY YAZISI

Toplanan delillere göre davalı (koca)"nın davacıya sürekli şiddet uyguladığı, kocanın bu fiili sebebiyle davacı kadının karnındaki çocuğun ölümüne sebep olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemenin kabulü de bu doğrultuda olup, davacının 30.000 TL manevi tazminat talebine karşılık hükmedilen 15.000 TL miktar fiilin ağırlığı karşısında çok değildir. Hükmedilen manevi tazminat yönünden kararın onanması görüşünde olduğumdan sayın çoğunluğun 2. bentteki bozma kararına katılamıyorum.