Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/1475 Esas 2014/8654 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1475
Karar No: 2014/8654
Karar Tarihi: 09.04.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/1475 Esas 2014/8654 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı 07.06.2012 tarihinde gözaltına alındıktan sonra yapılan yargılama sonucunda üzerine atılı suçtan beraat ettiği için manevi tazminat talep etti. Mahkeme davacının kısmen haklı olduğunu kabul ederek davalıdan 600 TL manevi tazminat ödenmesine karar verdi. Ancak davalı vekili tazminat dava şartlarının sağlanmadığına, tazminat miktarına ve manevi tazminat miktarına yasal faize hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğuna dair temyiz isteğinde bulundu. Yargıtay ise davalının temyiz isteğini reddetti. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak davacının tazminat talebinin kabul edildiği belirtildi.
Kanun maddeleri detaylı açıklama:
- 5219 sayılı Kanunun 2. Maddesi ile değişik HUMK’un 427. maddesi: Temyiz sınırını belirleyen kanun maddesi.
- 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi: Temyiz isteklerinin kabul edilip edilmeyeceğini belirleyen kanun maddesi.
- CMK’nın 141. ve devamı maddeleri: Ceza Muhakemesi Kanunu'nun tazminat ile ilgili kanun maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2014/1475 E. , 2014/8654 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 600,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak
davacıya verilmesine

Davacının 07.06.2012 tarihli dilekçesi ile bir suç soruşturması nedeniyle gözaltına alındığını ve yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hükümden önce 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. maddesindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre kararın kesin olması nedeniyle davalı vekilinin tazminat davasının yasal koşullarının bulunmadığına, tazminat miktarına ve manevi tazminat miktarına gözaltı tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğuna ilişkin temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 09.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.