Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/17359 Esas 2014/8665 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 22/3, 62 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, idaresindeki araçla, gece vakti, yerleşim yeri dışındaki yol yapım çalışmaları nedeniyle stabilize halde bulunan ve hız sınırının 30 kilometre olduğuna ilişkin uyarı levhası ile yavaş gidiş ve viraj levhaları ile uyarıların bulunmasına rağmen 9 metre genişliğindeki iki yönlü kullanıma açık yolda, beyanına göre 80-90 kilometre hızla seyri sırasında aracının direksiyon hakimiyetini kaybederek yoldan çıkmasıyla aracta yolcu olarak bulunan Seher Bakıcıoğlu"nun ölümüyle sonuçlanan olayda, sanığın olaydan yaklaşık dört saat sonra alınan kan numunesinden yapılan ölçümde 0.19 promil alkollü olduğunun belirlenmesi ve olay yerine gelen görevlilere yolda iki veya üç adet bira içtiğini söylediğine dair kolluk görevlilerince tanzim edilmiş 24.07.2011 tarihli OLAY VE OLAY YERİ GÖRGÜ TESPİT TUTANAĞI başlıklı tutanak ve yol yapım çalışmaları nedeniyle stabilize zeminde yüksek hızla seyretmesi bir arada değerlendirildiğinde, sanığın eylemini bilinçli taksirle işlediği yönündeki mahkemenin kabulu isabetli bulunarak tebliğnadeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, tam kusurlu ve bilinçli taksirle bir kişinin ölümüne neden olan sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın kusura ve ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. paragrafındaki “amaç ve saik” ibaresinin çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.04.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.