Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/26206 Esas 2014/8728 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/26206
Karar No: 2014/8728
Karar Tarihi: 09.04.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/26206 Esas 2014/8728 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, haksız olarak yakalanıp bir süre tutuklu kalmış ve beraat etmiştir. Tazminat talebinin reddedilmesi davacı ve davalı avukatları tarafından temyiz edilmiştir. Dosya incelenerek, davacının 5271 sayılı CMK'nın 142/1. maddesi gereğince süre yönünden reddedilmesi sonucu doğru olduğu belirtilmiştir. Dava tamamen reddedilmiş olması nedeniyle, davalı hazine lehine avukatlık asgari ücret tarifesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: 466 sayılı Kanun Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkında Kanunun 1. maddesi ve 6. fıkrası, 5271 sayılı CMK'nın 142/1. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2013/26206 E. , 2014/8728 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat talebi
Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Haksız olarak yakalanıp bir süre tutuklu kalan ve yapılan yargılama sonucu hakkında beraat kararı verilen davacının tazminat istemine dayanak olarak gösterdiği Zonguldak 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2002/100 esas, 2005/514 karar Sayılı dosyasında sanık (davacı) hakkındaki kamu davasının Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 06.05.2010 gün, 2006/5711 esas, 2010/3400 sayılı ilamı ile atılı suçun zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılmasına karar verilmiş olması ve davacının temyiz istemi yönünden uygulanması gereken 466 sayılı Kanun Dışı Yakalanan veya Tutuklanan Kimselere Tazminat Verilmesi Hakkında Kanunun 1. maddesinin 6. fıkrasında hangi hallerde tazminat istenebileceğinin tahdidi şekilde sıralandığı ve belirtilen şartların davacı yönünden oluşmadığının anlaşılması karşısında, mahkemece aynı yönde yapılan değerlendirme sonucu gerekçeleri gösterilerek davanın 466 sayılı Kanunun yerine sonradan yürürlüğe giren ve olayda uygulanma olanağı bulunmayan 5271 sayılı CMK"nın 142/1. maddesi gereğince süre yönünden reddine karar verilmesi sonucu itibariyle doğru olduğundan davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Davanın tamamen reddine karar verilmesi karşısında kendisini vekille temsil ettiren davalı hazine lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasına " 2400 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.