12. Ceza Dairesi Esas No: 2013/10501 Karar No: 2014/8807 Karar Tarihi: 10.04.2014
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/10501 Esas 2014/8807 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların taksirle yaralama suçu işlediğine karar verilen bir ceza davası görülmüştür. Sanık katılanın 256 promil alkollü olarak araç kullanması sonucu otomobil ile kamyonetin çarpışması sonucu meydana gelen olayda, bilinçli taksirin koşullarının oluşmadığı gözetilmeden TCK'nın 22/3 maddesi uygulanmadan eksik ceza tayini yapılmıştır. Sanıkların temyiz itirazları dikkate alındığında hüküm bozulmuştur. Ancak, suç sebepleri ve saikleri ibaresi kaldırılması ve TCK'nın 52/2. maddesi gereğince hükümlerin düzeltilmesi sonucunda hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 89/4, 62, 50/1, 52/4, 22/3 ve 61/1. maddesi (g) bendi.
12. Ceza Dairesi 2013/10501 E. , 2014/8807 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle yaralama Hüküm : Sanıklar hakkında TCK"nın 89/4, 62, 50/1, 52/4 maddeleri gereğince mahkumiyet, 2- Katılan sanık ... müdafii
Taksirle yaralama suçundan sanık ... ile katılan sanık ..."ın mahkumiyetlerine ilişkin hüküm, sanık ... müdafi ve katılan sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: 256 promil alkollü vaziyette otomobil kullanan katılan sanık ..."ın sanık yönetimindeki kamyonet ile otomobilin şeridinde çarpışması sonucu meydana gelen olayda, 256 promil alkollü olarak araç kullanan katılan sanık ... hakkında bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu gözetilmeden sanık hakkında TCK"nın 22/3 maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık ... müdafinin kusura, katılan sanık ... müdafinin kusura ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmemesine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi, 2- Sanıklar hakkında tayin edilen gün adli para cezasının miktarının belirlenmesinde TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi , Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafilerin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, düzeltilmesi mümkün bulunduğundan sanığa ve katılan sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, "suç sebepleri ve saikleri"" ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılması ve hükümlerin 5. bendine “TCK"nın 52/2. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.