Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2013/20207 Esas 2014/17801 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/20207
Karar No: 2014/17801
Karar Tarihi: 18.09.2014

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2013/20207 Esas 2014/17801 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, işverenin işyerinde geçmiş çalışmalarının tespit edilmesi için dava açmıştır. Mahkeme, davacının talebinin bir kısmını kabul etmiş ve çalışmalarının bir bölümünün bildirilmediğine karar vermiştir. Ancak mahkeme, davanın yasal dayanağı olan kanun maddeleri gereği işin özel bir duyarlılıkla yürütülmesi gerektiğine dikkat çekmiştir. Mahkeme, davacının 01.04.2001-15.04.2004 tarihleri arasında da çalıştığını tespit etmek için işyerinin o dönemde faal olup olmadığını araştırarak gerçek çalışma olgusunu bilgilere dayalı olarak kanıtlamasını istemiştir. Mahkeme, yeterli araştırma ve inceleme yapmadan hüküm kurulduğu gerekçesiyle kararı bozmuştur. Kanun maddeleri olarak 506 sayılı Yasa'nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa'nın 86/9. maddeleri örnek gösterilmiştir.
21. Hukuk Dairesi         2013/20207 E.  ,  2014/17801 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Adana 3. İş Mahkemesi
    TARİHİ : 20/09/2013
    NUMARASI : 2008/416-2013/535

    Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
    Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi N.. F.. tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    K A R A R
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
    2-Dava, davacının 01.04.2001-31.01.2005 tarihleri arasında Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
    Mahkemece, davanın kısmen kabulüyle; davacının 16.04.2004-31.01.2005 tarihleri arasında Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespitine karar verilmiştir.
    Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
    Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının davalı işverene ait işyerinde anketör olarak 20.07.2001-31.08.2001 tarihleri arasında geçen sigortalı çalışmalarının SGK"na bildirildiği, mahkemenin işyerinin vergiye kayıtlı olduğu tarih esas alınarak 16.04.2004-31.01.2005 tarihleri arasında Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespitine karar verildiği anlaşılmaktadır.
    Mahkemenin, davacının, 16.04.2004-31.01.2005 tarihleri arasında Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespitine karar vermesi yerindedir. Ancak 01.04.2001-15.04.2004 tarihleri arasındaki dönem yönünden yapılacak iş; dinlenen tanıklar davacının çalışmasını doğruladıklarına göre, davalı işverene ait işyerinin 01.04.2001-16.04.2004 tarihleri arasında da faal olup olmadığını, Sosyal Güvenlik Kurumu, zabıta, maliye, meslek odası aracılığı ve Muhtarlık marifetiyle araştırmak, yine Sosyal Güvenlik Kurumu, zabıta, maliye, meslek odası aracılığı ve Muhtarlık marifetiyle işyerine o tarihte komşu olan diğer işyerlerinde uyuşmazlık konusu dönemde çalıştığı tespit edilen kayıtlı komşu işyeri çalışanları; yoksa işyeri sahipleri araştırılıp tesbit edilerek, işyerinin ihtilaflı dönemin tümünde faal olup olmadığını, davacının çalışmasının niteliği ile gerçek bir çalışma olup olmadığı yönünde yöntemince beyanlarını almak ve gerçek çalışma olgusunu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde kanıtladıktan sonra sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
    Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
    O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
    SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden taraflardan davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden taraflardan davalı G.. A.."ya yükletilmesine, 18/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.