Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/32141 Esas 2016/16075 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/32141
Karar No: 2016/16075
Karar Tarihi: 18.10.2016

Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/32141 Esas 2016/16075 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın hakaret ve kasten yaralama suçlamalarıyla yargılandığı ve mahkeme tarafından ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği belirtilmiştir. Temyiz edilen kararda, hakaret suçu ile ilgili iddiaların yerinde olmadığı ve sanığın beraatine karar verildiği belirtilmiştir. Ancak kasten yaralama suçu için verilen kararda, sanığın meşru savunma hakkını kullandığı ancak hükmün yasaya uygun şekilde verilmediği belirtilerek, hüküm bozulmuştur. Yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın kararın düzeltilebileceği belirtilerek, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri, TCK'nın 25. maddesi ve CMK'nın 223/2-d maddesi olarak belirtilmiştir. TCK'nın 25. maddesi, meşru savunma hakkını düzenlemekte, CMK'nın 223/2-d maddesi ise yaralama suçunun tanımını içermektedir.

18. Ceza Dairesi 2015/32141 E. , 2016/16075 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı, beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1- Hakaret eylemine ve yükletilen suça yönelik katılan ..."ün temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Kasten yaralama suçundan suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince,
Kararın içeriğinden, sanığın katılanın haksız saldırısını engellemeye yönelik davrandığı ve dolayısıyla meşru savunmada bulunduğunun anlaşılması karşısında, TCK"nın 25 ve CMK"nın 223/2-d maddeleri uyarınca beraat kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve katılan ..."ün temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, hükmün 2. fıkrasının çıkartılıp yerine "TCK"nın 25. maddesi delaletiyle, CMK"nın 223/2-d maddesi gereğince, sanığın beraatine" ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/10/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.