Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/33949 Esas 2016/16341 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/33949
Karar No: 2016/16341
Karar Tarihi: 24.10.2016

Hakaret - yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/33949 Esas 2016/16341 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin hakaret ve yaralama suçlarının karşılıklı işlenmesi nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Yaralama suçuyla ilgili olarak, sanığın suçunu işlediği ve suçun kanunda öngörülen suç tipine uyduğu kesin ve tutarlı verilere dayanarak tespit edilmiştir. Ancak, doktor raporlarındaki farklı nitelendirmeler nedeniyle, sanık hakkında TCK'nın 86/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmamıştır. Bununla birlikte, sanık ıstaka kullanarak kasten yaralama suçunu işlediği kabul edilmesine rağmen, 5237 sayılı TCK'nın 86/3-e maddesinin uygulanmaması nedeniyle eksik ceza verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 86/1. ve 86/3-e maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 6/1-f-4 maddesi.

18. Ceza Dairesi 2015/33949 E. , 2016/16341 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığına, mahkumiyet (seçenek yaptırım)

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1- Hakaretin karşılıklı işlenmesi nedeni ile verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karara yönelik sanık ..."nun temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Sanığa yükletilen yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Katılan hakkında düzenlenen ve birbirinden farklı nitelendirme içeren doktor raporları karşısında, TCK"nın 86/1. maddesinin uygulanmasının gerekip gerekmediği tartışılmamış ve sanığın kasten yaralama eylemini 5237 sayılı TCK"nın 6/1-f-4 maddesi gereğince silahtan sayılan ıstaka ile işlediğinin kabul edilmesine rağmen, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 86/3-e maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayin edilmiş ise, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından, sanık ..."nun ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 24/10/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.