Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/23419 Esas 2016/465 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/23419
Karar No: 2016/465
Karar Tarihi: 18.01.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/23419 Esas 2016/465 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kayseri 4. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2011/340 ve 2011/646 numaralı dosyalarında dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine karar verildiği belirtiliyor. Sanığın 6.900 TL para alarak dolandırdığı ifade ediliyor. Yapılan yargılamaya ve delillere göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Ancak TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrasındaki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden karar verildiği belirtiliyor. Bu nedenle hükmün bu kısımının bozulması gerektiği, ancak diğer hususlarda hüküm fıkrasına yer alan TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılarak yerine “TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi gerektiği belirtiliyor. Bu detaylar ışığında hüküm fıkrasının düzeltilerek onanmasına kar

15. Ceza Dairesi 2013/23419 E. , 2016/465 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 15 - 2012/79388

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Kayseri 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/11/2011
NUMARASI : 2011/340, 2011/646
SUÇ : Dolandırıcılık

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın .....da çalışan görevli gibi davranarak katılanı buna inandırıp emeklilik işlemleri için yardım edeceğini söyleyip 6900 TL’yi katılandan almak suretiyle menfaat temin ettiğinin iddia ve kabul edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53.maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “ velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasında yer alan; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.