Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/15755 Esas 2021/12202 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : İZMİR 7. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) 28/06/2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 18/06/2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 66. maddesi ile TCK"nın 188. maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan "beş yıldan onbeşyıla kadar" ibaresinin "on yıldan az olmamak üzere" şeklinde değiştirildiği dikkate alınarak, suç tarihi itibarıyla sanık aleyhine uygulama yapılması mümkün değilse de usul kurallarının derhal yürürlüğe girmesi ve derdest davalarda uygulanması gerektiği cihetle CMK"nın 150. maddesinin 3. fıkrası uyarınca sanığa atılı uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan zorunlu müdafi görevlendirmesi gerektirdiğinin gözetilmemesi suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2) Bozmaya uyulduğu halde, bozma kararının 2. paragrafında belirtilen suç tarihinde gizli soruşturmacıların görevden ayrılmış olsalar dahi adli kolluk görevlisi olup olmadıkları açıkça tespit edilmeden hükmün gerekçe bölümünde kamu görevlisi oldukları belirtilerek hüküm kurulması,
3) İzmir Kriminal Polis Laboratuarı Müdürlüğünce suç konusu uyuşturucu maddelerden şahit numune alınmadığı halde, alıkonulduğundan bahisle şahit numunenin müsaderesine karar verilmesi,
4) Bozmadan önce verilen 21.02.2014 tarihli ilk hükümde sonuç olarak verilen adli para cezasının birer ay arayla on eşit taksit halinde tahsiline karar verildiği, bu karar aleyhe temyiz edilmediğinden kazanılmış hak oluşturduğu gözetilmeden bozma sonrası adli para cezasının miktarı ile günün ekonomik koşulları dikkate alınarak sanık hakkında TCK’nın 52/4. maddesinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 22.11.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.