Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/3589 Esas 2014/23380 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3589
Karar No: 2014/23380
Karar Tarihi: 11.06.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/3589 Esas 2014/23380 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, sanığın \"kasten yaralama\" suçundan mahkumiyetine dairdir. İlk olarak, sanığın temyiz istemi reddedilmiştir, çünkü hüküm olunan adli para cezasının tür ve miktarı kesin nitelikte bulunmaktadır. İkinci olarak, sanığın suçu sonucunda mağdurdaki yaralanmanın etkisi basit bir tıbbi müdahale ile giderilemeyecek kadar ciddidir ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyet hükmü olduğu için TCK'nin 58. maddesinin tekerrür hükümleri uygulanması gerekir. Kanun maddeleri ise şunlardır: 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde, 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2. maddesi ve 86/1. maddesi, ve son olarak TCK'nin 58. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2014/3589 E. , 2014/23380 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair.

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında mağdur ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Sanık hakkında mağdur ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın eylemi sonucunda mağdurun yüzünde sabit ize neden olan yaralanmanın etkisinin basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif olarak kabulünün mümkün olmadığı, bu nedenle temel cezanın 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi yerine TCK"nin 86/1. maddesi gereğince tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyet hükmü olduğu halde, sanık hakkında TCK"nin 58. maddesinin tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 11.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.