Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/24327 Esas 2016/1335 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/24327
Karar No: 2016/1335
Karar Tarihi: 18.02.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/24327 Esas 2016/1335 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava konusu, dolandırıcılık suçuyla ilgilidir. Sanık, mağdurla para yardımı yapacağı konusunda konuşur ve kendisine 200 TL verilmesi halinde ona 500 TL değerindeki tedavülden kalkmış olan parayı teslim edeceğini söyler. Mağdur, sanığın teklifini kabul eder ve para verir ancak sanık, verilen paranın yanında 500 TL değerindeki parayı teslim etmez. Mahkeme, sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği kanaatine varmıştır.
Kararda, TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğu koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanabileceğine dikkat çekilmiştir. Yani sanığın alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık hakları hükmen bir süreliğine ellerinden alınabilir. Buna rağmen, kararın düzeltilmesi gereken bir bölümü olduğunu ve bu düzeltmenin yapılması halinde kararın onanabileceği ifade edilmiştir.

15. Ceza Dairesi 2013/24327 E. , 2016/1335 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ...... Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık

"Dolandırıcılık" suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Muhtaç kişilere para yardımı yapacağından bahisle mağdure ile diyaloğa giren ve böyle bir tanıdığı olup olmadığını soran sanığın, olumlu cevap alınca; gerçekte tedavülden kalkmış bulunan 500 ..... değerli bir para olduğunu, kendisine 200 TL verilmesi halinde bu parayı teslim edeceğini söyleyerek, onu kandırıp haksız yarar sağlaması eyleminin "dolandırıcılık" suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabul ve uygulamasında aşağıdaki eleştiri ve bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yüklenen suç nedeniyle tutuklu kalan sanık hakkında TCK"nın 63.maddesinin uygulanmasına, hükmün esasını oluşturan kısa kararda yer verilmemiş ise de; bu hususun (gerekçeli kararın gerekçe kısmında açıklandığı üzere) cezasının infazı aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma-kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53.maddesinin 1.fıkrasının (c) bendinde yer alan, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık hak ve yetkilerine ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanabileceğinin nazara alınmaması,
Bozmayı gerektirmiş sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322.maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasındaki TCK"nın 53.maddesinin tatbikine ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, " Sanığın, TCK"nın 53/3.maddesi uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1.fıkrada yazılı diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" paragrafı yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.