Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/6723 Esas 2014/17969 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

1-Hüküm, temyiz eden davalının mernis adresine 27.11.2013 tarihinde Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebliğ edilmiş, davalı yasal on beş günlük (HUMK. md. 432/1) süreden sonra 05.02.2014 günü verdiği dilekçe ile hükmü temyiz etmiş ve “söz konusu adresin mernis adresi olduğunu, tebligat saatlerinde evde bulunmaması sebebiyle tebligatın muhtara bırakıldığını, kapıya not yapıştırılmadığını, komşulara haber bırakılmadığını"" bu sebeple gerekçeli kararın tebliğinin usulsüz olduğunu belirtmek suretiyle Yargıtay"dan eski hale getirme talebinde bulunmuştur. Elde olmayan sebeplerle, kanunda belirtilen veya hakimin kesin olarak belirlediği süre içinde bir işlemi yapmayan kimse, eski hale getirme talebinde bulunabilir (HMK. m. 95/1). Eski hale getirme talebi, temyiz yoluna başvuru hakkının düşmesine dayalı olarak istendiğine göre, bu talebin Yargıtay’ca incelenip karara bağlanacağında kuşku yoktur (HMK. m. 98/2). Davalının da, kabulünde olduğu üzere; gerekçeli kararın, davalının tevziat saatinde adreste bulunmaması sebebiyle Tebligat Kanununun 21/2. maddesi uyarınca usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği anlaşılmaktadır. Bu itibarla eski hale getirme talebinin reddine,
2-Temyiz talebine hasren yapılan incelemeye gelince;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununa 31.3.2011 tarihli 6217 sayılı Kanunla ilave edilen Geçici 3. maddenin (1.) fıkrasında "Bölge Adliye Mahkemelerinin Resmi Gazete"de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin yürürlükteki hükümlerinin", aynı maddenin (2.) fıkrasında da, "Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı" öngörüldüğünden, temyiz isteğinin incelenmesinde 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin hükümleri uygulanmıştır.
Temyiz edilen karar temyiz eden tarafa 27.11.2013 günü tebliğ edilmiş ve fakat söz konusu karar yasada öngörülen (HUMK.432) onbeş günlük süre geçtikten sonra 05.02.2014 tarihinde verilen dilekçe ile temyiz edilmiştir.
Kuşkusuz Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 2494 sayılı kanunla değiştirilen 432.maddesine göre, temyiz kanuni süre geçtikten sonra yapılır ise, temyiz isteminin reddine karar verme yetkisi hükmü veren mahkemeye aittir.

Ne var ki aile mahkemelerince verilen kararların yasal süre geçtikten sonra temyiz edilmesi veya temyiz kabiliyetinin bulunmaması halinde dosyanın yerel mahkemece temyiz isteminin reddine karar verilmeden, Yargıtay"a gönderilmesi durumunda, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 2494 sayılı kanun ile değişik 432/4. maddesine göre, bu konuda bir karar verilmek üzere, dosya mahalline geri çevrilmeden doğrudan doğruya Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulunca (1.6.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 k. sayı ile) karara bağlanmıştır. Bu durumda gösterilen sebeple temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeplerle davalının eski hale getirme talebinin ve buna bağlı olarak temyiz talebinin REDDİNE, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 22.09.2014 (Pzt.)