Güveni kötüye kullanma - mala zarar verme - yaralama - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/25267 Esas 2016/1650 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/25267
Karar No: 2016/1650
Karar Tarihi: 16.02.2016

Güveni kötüye kullanma - mala zarar verme - yaralama - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/25267 Esas 2016/1650 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında güveni kötüye kullanma ve mala zarar verme suçlarından beraat, yaralama suçundan ise mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz edilmiş olmasına rağmen hüküm süresinde temyiz edilmediği gerekçesiyle katılanın temyiz isteği reddedilmiştir. Yaralama suçu nedeniyle sanığın cezalandırılmasına hükmedilmiştir. Mala zarar verme ve güveni kötüye kullanma suçlarından sanığın beraatine karar verilmiştir. Hükümde, 5320 sayılı kanunun geçici 2. maddesi uyarınca para cezalarının kesin nitelikte olduğu belirtilmiş ve katılanın temyiz isteği reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: CMK'nın 86/2, 35/1, 29/1, 52/2 maddeleri (mahkumiyet), CMK'nın 223/2-c maddesi (beraat), 6217 sayılı Kanun (para cezaları), 5320 sayılı kanunun geçici 2. maddesi (para cezalarının kesin nitelikte olması).

15. Ceza Dairesi 2013/25267 E. , 2016/1650 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma, mala zarar verme, yaralama
HÜKÜM : Sanık hakkında ...nın 86/2,35/1,29/1,52/2 maddeleri gereğince mahkumiyet; mala zarar verme ve güveni kötüye kullanma suçlarından CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Güveni kötüye kullanma,mala zarar verme suçlarından sanığın beraatine,yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
07/02/2012 tarihli hüküm yüzüne karşı verildiği halde süresi geçtikten sonra katılan tarafından 07/03/2012 tarihinde temyiz edilmiş ise de hükümde katılanın yokluğunda karar verildiği ve tebliğden itibaren 7 gün içinde temyiz edebileceği belirtilerek katılanın yanıltıldığı anlaşıldığından hüküm süresinde temyiz edilmediğinden temyiz isteminin reddine dair 07/03/2012 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
1)Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14/04/2011 tarihinden itibaren doğrudan hükmedilen 3.000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) para cezalarını içeren mahkumiyet hükümleri, 5320 sayılı kanunun geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğundan, katılanın temyiz isteğinin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2)Sanık hakkında mala zarar verme ve güveni kötüye kullanma suçlarından açılan hükümlerin incelenmesinde;
Sanığın, kiracısı olan ve kira borcunu ödemeyen katılanın evi boşaltırken gelip eşyaların kira alacağına mahsuben kendisine ait olduğunu söyleyerek eşyaları geri eve taşıyıp eşyalara zarar verdiği ve katılana eşyalarını geri vermediği iddia edilen olayda sanığın, katılanın kira borcuna istinaden eşyaları aldığı ve hapis hakkını kullandığı anlaşıldığından beraatine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanın beraat hükümlerinin kanuna aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA, 16/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.