Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/25567 Esas 2016/1661 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/25567
Karar No: 2016/1661
Karar Tarihi: 16.02.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/25567 Esas 2016/1661 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, daha önceden tanıdığı kişiye tır şoförlüğü işi ayarlayabileceğini söyleyerek 300 TL parasını aldıktan sonra kişinin evinde misafir olarak kalmış ve kişinin telefonunu alarak gitmiştir. Mahkeme, bu eylemin dolandırıcılık suçunu oluşturduğunu kabul etmiştir. Sanık, mahkum edilmiştir. Ancak, mahkemenin alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesinin kanuna aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.

15. Ceza Dairesi 2013/25567 E. , 2016/1661 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükmün, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, daha önceden tanıdığı katılan .... yanına gelerek kendisine tır şoförlüğü işi ayarlayabileceğini söyleyerek 300 TL parasını aldıktan sonra katılanın evinde misafir olarak geldiğinde de katılanın oğlu katılan ..... gümrükten kendisine telefon getireceğini söyleyerek katılanın telefonunu alıp gittikten sonra katılan .... iş ayarlamadığı, katılan ..... de kullanılır durumda olmayan telefon gönderdiği şeklinde gerçekleşen eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.