Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/24949 Esas 2016/1761 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık

Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın fındık ticareti yapan müştekiyi arayarak kendisini alacaklısı olduğu .... olarak tanıtıp ".... isminde arkadaşı gönderiyorum, ona 250 TL verirsin" dediği, müştekinin sanığı müşterisi olan ve kendisinden alacağı olan ..... olduğunu düşünerek "tamam gelsin" dediği, sanığın yarım saat sonra müştekinin iş yerine gelerek "beni.....gönderdi. 250 TL para verecekmişsin" dediği ve müştekiden 250 TL para aldığı 5 gün sonra sanığın bir kez daha müştekiyi arayarak yine kendisini .... olarak tanıtıp O"na .... isimli şahsı göndereceğini ve 250 TL daha vermesini söylediği, müştekininde sanığa "tamam gelsin dükkanımdayım" dediği fakat müştekinin şüphelenerek ...... aradığı ........ de arayanın kendisi olmadığını ve mağduru arayan şahsın kendisi ile alakasının bulunmadığını söylediği olayda, sanık hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 43/1 maddesi kapsamında, aynı suç işleme kararıyla Kanun"un aynı hükmünü değişik zamanlarda birden fazla kez ihlal ederek haksız menfaat temin etmiş olması karşısında, zincirleme suç hükümlerinin uygulanmayarak eksik ceza tayin edilmesindeki isabetsizlik aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın hakkında hükmün açıklanmasının geriye bırakılması hükümlerinin uygulanmadığına dair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 17/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.