Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/15565 Esas 2016/19039 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Kamu görevlisine yönelik görevinden dolayı hakaret suçunda, temel cezanın doğrudan TCK"nın 125/3-a maddesi uyarınca belirlenmesi gerektiği gözetilmemiş ise de, bu hususun sonuca etkili görülmediği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Hastanedeki tek kişilik hasta odasının aleni yer olmadığı gözetilmeden ve ayrıca artırım oranı da fazla belirlenerek TCK’nın 125/4. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, hüküm fıkrasından; “TCK"nın 125/4.” maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılması ve uygulamaya göre de sonuç adli para cezasının 4040 TL’ye indirilmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/12/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.