Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8066 Esas 2019/4027 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8066
Karar No: 2019/4027
Karar Tarihi: 27.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8066 Esas 2019/4027 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Yargıtay tarafından incelenen davada, mahkeme kararının açıklanması usulüne uygun şekilde gerçekleştirilmediği ve bu nedenle sanığın savunma hakkının kısıtlandığı ortaya çıktı. Ayrıca, kararda yer alan kanıtların ve eylemin unsurlarının yeterli şekilde açıklanmadığı ve cezanın şahsileştirilmesi gerektiği belirtilerek Anayasa ve CMK maddelerine aykırı davranıldığı vurgulandı. Sanığın üzerine atılı suçu işlediği için cezasına hükmedildiği belirtilen kararda, TCK'nin 86/3-a ve 86/3-e maddelerinin birleşmesi nedeniyle sanık hakkında temel cezaya hükmedildiği, ancak orantılılık ilkesi gözetilmeden alt sınırdan uzaklaşıldığı ifade edildi. Son olarak, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi hükümlerinin bazılarının Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi sebebiyle sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kararda, CMK'nin 34, 223 ve 230. maddeleri de açıklandı.

3. Ceza Dairesi 2018/8066 E. , 2019/4027 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) 5271 sayılı CMK"nin 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, CMK"nin 231/11. maddesi gereğince, denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde açıklanabilmesi için, usulüne uygun çağrı kağıdı tebliğine rağmen duruşmaya gelmediği takdirde, yokluğunda karar verileceği meşruhatını içeren davetiye ile sanığın duruşmaya çağrılması gerektiği, dosyanın incelenmesinde; her ne kadar duruşma gününü bildirir çağrı kağıdı sanığa tebliğe çıkmış ise de, tebliğ edilemeden iade edildiği anlaşılmakla, usulüne uygun şekilde duruşmadan haberdar edilmeden, yokluğunda hükmün açıklanması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2) Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
Kabule göre;
3) Sanığın üzerine atılı suçu eşine karşı silahtan sayılan bıçak ile işlediği olayda, iki nitelikli halin TCK"nin 86/3-a ve 86/3-e maddelerinin birleşmesi nedeniyle sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince temel cezaya hükmedilirken, TCK"nin 61 ve TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi gözetilerek sonuca etkili olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ceza miktarı açısından CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 27.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.