Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/14422 Esas 2013/1248 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/14422
Karar No: 2013/1248
Karar Tarihi: 23.01.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/14422 Esas 2013/1248 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların hırsızlık suçunu işledikleri ve mahkumiyetlerine karar verildiği belirtilmektedir. Ancak, kararda yapılan bazı hukuki hatalara dikkat çekilerek, hüküm bozulmuştur. Öncelikle, sanıkların kısmi iade yapmaları nedeniyle, mağdurun bu iadeye rızası olup olmadığının sorgulanmadığı belirtilmiştir. Ayrıca, sanıkların suçunun hangi madde kapsamında değerlendirilmesi gerektiği konusunda hatalar yapıldığı ve hükümde yanlış bir maddeye atıfta bulunulduğu belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143. maddesi: \"Suçun gece vakti işlenmesi\" nitelikli hâli
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/3. maddesi: Dava zamanaşımı sürelerinin hesaplanması hakkında bir düzenleme
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/1-4. maddesi: Maddi zararın tamamen veya kısmen geri verilmesi durumunda uygulanacak hükümler
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi: Hırsızlık suçunun tanımı
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e maddesi: Hırsızlık suçunun nitelikli hâli olarak, araçtan hırsızlık

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2012/14422 E. , 2013/1248 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11.12.2012 tarih ve 2012/1247 esas ve 2012/1842 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinde düzenlenen “suçun gece vakti işlenmesi”nin suçun daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli hâli olması nedeniyle aynı Kanun"un 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alınacağı öngörüldüğünden sanıklar ... ve ... hakkında zamanaşımından düşme kararı isteyen tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 11.01.2007 tarihli yakalama tutanağı, 19.01.2007 tarihli kolluk yazısı, teslim tutanakları ve katılanın beyanlarından anlaşılacağı üzere, sanık ..."ın katılanın arabasından diğer sanıklar ile birlikte gerçekleştirdiği hırsızlık eyleminden sonra evinde yakalandığının ve polislerle yapılan görüşmede henüz arama işlemi yapılmadan ve kendisine soru yöneltilmeden katılanın aracından teyp çaldığını ve teybi sattığı kişinin kimliğini ve iş yerlerini beyan ettiğinin ve oto teybinin katılana iade edildiğinin, ancak sanıkların başlangıçta otomobili çalıp götürdükleri fakat başka bir araca çarpması nedeniyle otomobili bırakıp oto teybini alıp götürdükleri gözetilerek, gerçekleşen kısmi iade nedeniyle katılandan kısmi iade hükümlerinin uygulanmasına rızası bulunup bulunmadığı sorularak sonucuna göre haklarında 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4. madde ve fıkrası hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2- Kabule göre de;
Sanıkların yolda park halinde bulunan kapıları kilitli otomobilin camını kırarak teybi çaldıklarının anlaşılması karşısında eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı maddenin (e) fıkrası uyarınca uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 23.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.