Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/8514 Esas 2015/7113 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : KYB - 2015/178077
Ödeme şartını ihlâl suçundan sanık A.. A.."ın, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi uyarınca 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Bucak İcra Ceza Mahkemesinin 31/01/2014 tarihli ve 2013/272 esas, 2014/30 karar sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 11/05/2015 gün ve 29870 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/05/2015 gün ve KYB. 2015-178077 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, Bucak İcra Müdürlüğünün 2010/2361 esas sayılı dosyasında ipoteğin paraya çevrilmesi yolu ile başlatılan icra takibinin kesinleşmesi üzerine, 21/10/2010 tarihinde alacaklı vekili tarafından ipoteğe konu taşınmazın satılması için talepte bulunulduğu, icra müdürlüğünce belirlenen satış günlerinde taşınmaz için talepte bulunan olmadığından satışın düşürüldüğü, Bucak İcra Dairesinin 06/05/2014 tarihli ve 2010/2361 esas sayılı karar tensip tutanağı ile takibin başlangıcından itibaren 29 aylık bir sürenin geçmesi, ayrıca süre kesici muamele veya tedbirin bulunmadığından 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 150/e. maddesi gereğince takibin düşürülmesine karar verildiği; ancak takip düşürülmeden önce borçlu tarafından 01/03/2013 tarihinde ödeme taahhüdünde bulunulduğu, borçlunun 01/10/2013 tarihli son taksit miktarını ödemediğinden anılan ödeme taahhüt tutanağına dayanılarak alacaklı vekili tarafından 30/11/2013 havale tarihli dilekçe ile şikâyette bulunulduğu nazara alınarak yapılan incelemede;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09/10/2001 günlü ve 2001/16-181 esas, 2001/200 sayılı ve Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 06/03/2014 tarihli, 2014/6574 esas, 2014/4094 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere, yapılan ödeme taahhüdünde borç miktarının tüm fer’ileriyle birlikte dökümlü olarak hesaplanıp, rakamsal olarak açıkça gösterilmesi gerekmesine rağmen, 01/03/2013 tarihli ödeme taahhüt tutanağında, ödeme taahhüt tarihi ile taksit tarihleri arasındaki işleyecek faiz alacağı gösterilmediği gibi bu alacaklardan feragat edildiğine ilişkin alacaklı ya da vekilinin beyanı da bulunmadığından taahhütün hukuken geçersiz olduğunun gözetilmemesinde,
2-2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 150. maddesi uyarınca, "alacaklı taşınır rehnin satışını ödeme veya icra emirinin tebliğinden itibaren nihayet bir sene içinde, taşınmaz rehnin satışını da aynı tarihten itibaren nihayet iki sene içinde isteyebilir. Satış yukarıdaki fıkrada gösterilen müddetler içinde istenmez veya talep geri alınıp da bu müddetler içinde yenilenmezse takip düşer", hükmü uyarınca, Bucak İcra Dairesinin 06/05/2014 tarihli ve 2010/2361 esas sayılı karar tensip tutanağı ile takibin düşürülmesine karar verildiği gibi, taahhüt tarihinde 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 150. maddesine göre geçerli bir icra takibinin bulunmadığının gözetilmemesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Bucak İcra Ceza Mahkemesinin 31/01/2014 tarihli ve 2013/272 esas, 2014/30 karar sayılı kararının CMK"nın 309/4-d. maddesi uyarınca BOZULMASINA, kabahatli hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsi cezasının kaldırılmasına, 12/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.