Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/26473 Esas 2016/2521 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/26473
Karar No: 2016/2521
Karar Tarihi: 15.03.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/26473 Esas 2016/2521 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın bul karayı al parayı oyunu oynayarak mağdurdan 550 TL aldığı gerekçesiyle dolandırıcılık suçunu işlediğine dair mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesine ilişkin kısmi iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Yargılama sonucunda sanığın sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir ancak, TCK'nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde güvenlik tedbirlerinin uygulanması hükmü kanuna aykırı görülerek hüküm bozulmuştur. Hüküm fıkrasında yer alan yanlış ifadeler düzeltilerek onaylanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (1), (2) ve (4) numaralı fıkraları
- Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararı
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri.

15. Ceza Dairesi 2013/26473 E. , 2016/2521 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, bul karayı al parayı oyunu oynatarak müştekiden 550 TL aldığı şeklinde gerçekleşen eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin (1), (2) ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden koşulları oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.