Müstehcenlik - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/29656 Esas 2016/19946 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/29656
Karar No: 2016/19946
Karar Tarihi: 28.12.2016

Müstehcenlik - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/29656 Esas 2016/19946 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığa müstehcenlik suçuyla mahkumiyet hükmü verilen davada, temyiz isteği reddedilerek hükmün esastan onanmasına karar verilmiştir. Mahkeme, müstehcenlik eyleminin kanıtlarla kanuni olarak saptandığını ve TCK'nın 53. maddesi gereği infaz edileceğini belirtmiştir. Hüküm, Kanunun başka bir madde hükmüne uygun olmadığı sürece, özellikle TCK'nın 53/1-b ve 53/1-c maddelerinde belirtilen hak yoksunluğu hükümlerine dayanarak sanık hakkında verilemez. Kanunun bu hükümlerinden 53/1-b maddesi Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir. Ancak, 53. maddenin diğer fıkraları gereği, mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde uygulanması mümkündür.

18. Ceza Dairesi 2015/29656 E. , 2016/19946 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Müstehcenlik
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen müstehcenlik eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkmış ve yine aynı Kanunun 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkûm olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmemiş ise de, mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde re"sen, TCK"nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden, bu hususların bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 28.12.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.