2. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/892 Karar No: 2020/1546
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/892 Esas 2020/1546 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen ve 2020/892 E., 2020/1546 K. sayılı ziynet alacağı davasıyla ilgili hükümde, davacı tarafın talebinin reddedildiği kısım için temyiz dilekçesinin reddedilmesi ve davalı tarafın kabul edilen kısım için temyiz itirazlarının reddedilerek hükmün onaylanması kararlaştırılmıştır. 6100 sayılı HMK'nın 362. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca miktar veya değeri 58.800,00 TL'yi aşmayan davalara ilişkin kararlar temyiz edilemez. Verilen kararın somut olayda kesin olduğu belirtilerek, davacı tarafın temyiz dilekçesinin reddedilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri olarak da HMK m. 362, 341 ve 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile eklenen ek madde 1'a atıfta bulunulmuştur.
2. Hukuk Dairesi 2020/892 E. , 2020/1546 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi DAVA TÜRÜ : Ziynet Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından ziynet alacağı talebinin reddedilen kısmı yönünden, davalı erkek tarafından ise kabul edilen kısmı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Davacı kadının temyiz dilekçesinin incelenmesinde; 6100 sayılı HMK"nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun"un 44. maddesi ile de 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298.maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibarıyle bu miktar "58.800,00 TL" olarak belirlenmiştir. Somut olayda 52.390,02 TL ziynet alacağının reddine karar verilmiş olup, verilen karar kesindir. Bu nedenle davacı kadının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. 2-Davalı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına, karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple davacı kadının temyiz dilekçesinin REDDİNE, yukarıda 2. bentte açıklanan nedenlerle davalı erkeğin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 218.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 25.02.2020 (Salı)