Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/13990 Esas 2020/2005 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/13990
Karar No: 2020/2005
Karar Tarihi: 12.02.2020

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/13990 Esas 2020/2005 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalılar, iş davasında verilen kararın temyiz edilmesini istemiştir. Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, davacının kıdem tazminatı talebinin kısmen kabul edilmesine karar vermiştir. Ancak, faize hükmedilmesi için gerekli olan emeklilik belgesi dosyada bulunamadığından, fesih tarihinden itibaren faiz yerine dava tarihinden itibaren faiz uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Bu yanlışlık giderilerek, hüküm düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı HMK.nun geçici 3/2. maddesi
- 1086 sayılı HUMK.un 438/7. maddesi

9. Hukuk Dairesi 2017/13990 E. , 2020/2005 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalılar vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava dilekçesinde talep edilen kıdem tazminatı miktarı bakımından davacı iş aktini emeklilik nedeni ile feshettiğini açıklamıştır. Ancak dosya kapsamından davacının emekliliğe dair resmi yazıyı davalılardan herhangi birine verdiğine ve/veya hangi tarihte verdiğine ilişkin belge dosyada mevcut değildir. Bu nedenle, dava dilekçesinde talep edilen kıdem tazminatı miktarına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken fesih tarihinden faize hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK.nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.un 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinin tamamen çıkartılarak, yerine;
“1-Davacının kıdem tazminatına ilişkin talebinin KISMEN KABULÜ ile,4.453,74 TL net kıdem tazminatının dava tarihi olan 15.12.2014 tarihinden itibaren en yüksek mevduat faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya VERİLMESİNE, fazlaya ilişkin istemin REDDİNE, "bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. - 2018/ 8 K. sayılı İBK uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının isteği halinde ilgililere iadesine, 12/02/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.