13. Ceza Dairesi Esas No: 2011/31056 Karar No: 2013/2803 Karar Tarihi: 13.02.2013
Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/31056 Esas 2013/2803 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hastanede tedavi gören müştekiden cep telefonunu görüşme bahanesiyle alarak hırsızlık suçu işlemiş ve mahkumiyetle sonuçlanmıştır. Sanık, daha önce de tekerrüre düşmüştür. Ancak, mahkumiyet hükmünde yer alan hak yoksunlukları konusunda eksik bir değerlendirme yapıldığı için karar bozulmuştur. Sanığın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Bu kapsamda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendi uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri: Türk Ceza Kanunu'nun 141/1, 142/1-a-b, 53/1-c ve 53/3. maddeleri.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/31056 E. , 2013/2803 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Sanık ... hakkında kurulan hükmün Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğ edilmiş olup yasal süreden sonra karar temyiz edilmişse de, sanığın tebligat tarihi olan 08.09.2009 tarihinde Adıyaman Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan tutuklu bulunduğu anlaşıldığından, sanık temyizi süresinde kabul edilerek ve mahkemenin 23.12.2009 tarihli ek karar ile temyiz talebinin süreden reddine ilişkin kararı kaldırılarak yapılan incelemede; Sanığın, hastanede tedavi gören müştekiden cep telefonunu görüşme yapma bahanesiyle alıp kaçması şeklindeki eylemi nedeniyle, sanık hakkında TCK"nın 142/1-a-b maddesi yerine 141/1 maddesiyle uygulama yapılması ve tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Mahkumiyet hükmünde hükümlülüğün yasal sonucu olan hak yoksunluklarının seçimlik olmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki e bendinin de uygulanması gerektiği ve kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "" 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.