Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/4170 Esas 2019/884 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/4170
Karar No: 2019/884
Karar Tarihi: 06.03.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/4170 Esas 2019/884 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, kooperatifte hisseleri olan davacıların, bazı hisse sahibi olmayan ortaklara ait araçlarla yapılan işlerin gelirinden haklarının verilmemesi nedeniyle davalılardan 5000 TL talep etmeleriyle açılmıştır. Mahkeme, araç sayısının hisse sayısından daha önemli olduğunu ve dolayısıyla davacıların talep edebileceği bir farkın olmadığını belirterek davanın reddine karar vermiştir. Karar, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, mahkemenin kararı delillerin takdirinde isabetli olduğu gerekçesiyle onanmıştır.
Kanun Maddeleri: Türk Ticaret Kanunu Madde 401, 456.

23. Hukuk Dairesi 2016/4170 E. , 2019/884 K.

"İçtihat Metni"

.......
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacılar vekili, müvekkillerinin kooperatifte toplam 7 hisse sahibi olduklarını, kooperatife ....... kararı ile alınan yeni 4 hatta ilişkin gelirin dağıtılması sırasında 7 hisseye riayet edilmediğini savunarak 5.000 TL alacağın davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar; davacıların 7 üyeliklerinin olmasına rağmen davacılara ait çalışan araç sayısının iki olduğunu, kar dağıtımının eşit olarak dağıtıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmişlerdir.
Mahkemece, iddia savunma ve dosya kapsamına göre, ..... tarafından kooperatife yapılan 4 adet hat tahsisinin kooperatife kayıtlı araç sayısı esas alınarak yapıldığı, kooperatif tarafından yapılan paylaşımın da araç sayısı esas alınarak yapılıp .... "ye bildirildiği, yapılan tahsis ve alınan kararda hisse sayısının önemli olmadığı, önemli olanın araç sayısı olduğu ve buna göre davacıların talep edebileceği bir fark bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacılar vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, fazla yatırılan temyiz peşin harcın istek halinde temyiz edenlere iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 06.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.