Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/4389 Esas 2014/3496 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet.

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suçun oluşmadığına ilişkin mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 15:45 sıralarında sürücü belgesiz sanığın idaresindeki kamyonet ile yanında arkadaşları da olduğu halde, sürücülüğünü geliştirmek maksadı ile ara sokaklarda yaya ve araç trafiğini tehlikeye sokacak biçimde hızlı ve tehlikeli bir şekilde araç kullanarak sokakla caddenin birleştiği kavşakta, motosiklet sürücüsünün önünü keserek kamyonete arkadan çarpmasına neden olduğu; bu olay sonrasında olay yerinden kaçarken bu kez de başka bir araca, oradan da duvara çarparak durması şeklinde gerçekleşen olayda, atılı suçun unsurlarının oluştuğu, ancak, sanığın alkollü şekilde atılı suçu işlediğine dair dosyada bilgi ve belge bulunmaması karşısında, sanık hakkında temel ceza tayininde uygulanan TCK"nın 179. maddesinin 3. fıkrasının uygulama yeri bulunmadığının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının B-1 paragrafındaki “TCK"nın 179/3 maddesinin göndermesi ile” ibaresinin hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.