Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18855 Esas 2014/3503 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın89/1, 89/2-b-e, 22/3, 62, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki araçla, gece, aydınlatma bulunan bölünmüş yolda seyir halinde iken yolun solundan sağına doğru karşıya geçmek isteyen yayaya yolun ortasında çarpması sonucu nitelikli yaralanmasına neden olduğu ve olaydan yaklaşık 15 dakika sonra yapılan ölçümde 78 promil alkollü olduğunun saptandığı; sanığın alkolün etkisi ile güvenli sürüş yeteneğini kaybettiğine ve dışa yansıyan davranışlarına ilişkin bir tespite yer verilmediği gibi kazanın tek başına alkolün etkisiyle meydana geldiğine dair delil bulunmadığı anlaşılmakla; bilinçli taksirin koşullarının oluşmadığı gözetilmeksizin, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 22/3 maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının, 3. paragrafının hüküm fıkrasından çıkarılması ile 4. paragrafındaki “200 gün” ibaresinin, “150” gün olarak , 5. paragrafındaki “4.000 TL” ibaresinin “3.000 TL olarak değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.