Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/10429 Esas 2014/3614 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Her iki sanık hakkında; TCK"nın 89/4, 62/1, 51, 51/3-7-8. maddeleri gereğince mahkumiyet, erteleme


Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olayda yaralanmayan ve iddianamede sanık olarak gösterilen ..."nın gerekçeli karar başlığında sanık yerine katılan sanık olarak gösterilmesi ile hüküm fıkrasında sanık ..."un sabit olan taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçuna ilişkin kanun madde ve fıkrası olarak TCK"nın 89/1. maddesi yerine TCK"nın 89/4. maddesinin gösterilmesi mahallinde düzeltilebilecek yazım yanlışı kabul edilmiştir.
Sanık ..."nın temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
Sanık ..."un temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Olay günü kaza tespit tutanağına göre; yerleşim yeri dışında, alacakaranlık vakti sanık ... yönetimindeki kapalı kasa kamyonet ile bölünmemiş iki yönlü asfalt 4.8 metre genişliğindeki düz eğimsiz il yolunda seyir halinde iken aynı istikamette önünde seyir halinde bulunan sanık ... yönetimindeki römorklu traktörü sollama yasağı olan yerde ve yolun dar kısmında sollamak isterken aracının ön kısmı ile traktörün arka sol tarafına çarpması sonucu meydana gelen olayda, sanık ..."un kusurunun bulunmadığı gözönüne alınmaksızın sanığın beraatine kararı verilmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, sanık ..."un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 321.maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.